Weekendje Liwa woestijn

Op ruim 3 uur  rijden van ons huis ligt een prachtige woestijn. Zand is toch zand zal je misschien denken, maar dat is niet waar. De Liwa woestijn in het emiraat Abu Dhabi is echt prachtig!  Je hebt er hele grote zandduinen. Het leek ons dus super om daardoor te gaan rijden. En nu we al redelijk wat ervaring hebben, durfden we het ook wel aan.

Samen met nog 6 andere families boekten we een hotel via Groupon. We checkten ook even of we genoeg materiaal hadden zoals trekkabels, luchtpompen, scheppen en walkietalkies. Deze laatste zijn eigenlijk verboden in Dubai. Dit is afluistermateriaal. Ze controleren op het vliegveld bij aankomst soms je koffer via x-ray. De laatste keer gebeurde dat ook bij ons en hadden ze 'afluisterapparaten' ontdekt in de koffer. Dit was gewoon onze babyfoon en gelukkig mochten we die natuurlijk wel houden.

Op 11 januari reden we naar Liwa. Van het mooie landschap was nog niet veel te zien, want er was een zandstorm bezig. Na het inchecken en de lunch gingen we al voor de eerste keer de woestijn in.



Erg ver kwamen we niet. 1 auto bleek niet echt 'woestijn-proof' te zijn en had niet genoeg power om in het mulle zand naar boven te rijden of uit een put te geraken. Geen nood, 2 'locals' kwamen ineens uit het niets met woestijnbuggies ons even helpen. Niet dat het nodig was want we hadden de Armada zelf ook wel losgekregen, maar leuk was het wel.

]

Daarna hebben we die auto maar even dichter bij de weg gezet en zijn we met de andere 5 auto's verder gereden. De Liwa woestijn is een echte uitdaging! Hoge bergen en erg diepe putten waar je echt niet in wilt belanden. Soms kwam er wel even iemand vast te zitten, maar gelukkig konden we steeds iedereen vrij snel weer los trekken. Onze ervaringen hiermee kwamen goed van pas. Ook de 'locals' kwamen we regelmatig tegen. Het leek wel of zij van te voren al voorspelden waar we vast gingen zitten en ... ineens waren ze daar. Wel grappig en volgens mij vonden ze het gewoon leuk om te doen. Nog voor het donker gingen we terug naar de andere auto. Even banden terug oppompen en richting hotel.

 

De volgende dag gingen we 's morgens weer een ritje maken. Het weer was opgeklaard, maar de thermometer gaf maar 15 graden aan. Brrr Gelukkig werd het later op de dag een beetje warmer.

De woestijn zag er zo anders uit met de zon erop. Prachtig! Ook het rijden ging een stuk vlotter. We hadden die ochtend een stuk meer kilometers gedaan dan de dag ervoor en door prachtige stukken woestijn gereden. Sommige stukken waren een echte uitdaging. De Wrangler ging tijdens het rijden op een moment zelfs even op maar 2 wielen. Gelukkig belandde die vanzelf weer goed en heeft niemand zijn auto kapot gereden.

We hadden de 'locals' die dag nog nergens gezien en net toen we beslist hadden om bijna terug naar het hotel te keren reden we toevallig langs hun kamp. Ze herkenden ons en nodigde ons uit voor een koffie.

Wij dus met z'n allen 'op de koffie' bij de 'locals'. Wat bijzonder! Als vrouw zit je normaal apart van de mannen, maar er waren geen andere vrouwen aanwezig. Een beetje onwennig gingen we dus eerst maar apart zitten, maar al snel mochten we ons bij de mannen voegen.



Ik was er niet echt op gekleed. Mijn broek kwam tot boven mijn knie. Ik voelde me dus niet echt op mijn gemak. Er zijn verder ook nog zoveel dingen om rekening mee te houden...
Mochten wij hun wel aanspreken? Normaal doe je dat niet als eerste en wacht je tot de Arabier je eerst zelf aanspreekt. We moesten onze schoenen uitdoen, maar in hun cultuur is het onbeleefd om je voetzolen te laten zien dus moet je oppassen hoe je gaat zitten. Een beetje onwennig zat ik er in het begin bij. We kregen koffie en thee, maar ook werd er een bruin prutje voor ons opgeschept. Iedereen wilde niet onbeleefd dus proefden we ervan. Het smaakte gelukkig nog best wel oké. Een beetje naar kaneel.

 

Hun kamp was best groot. Er stond een flatscreen tv en er was Wifi. Het bleek een soort buitenhuis of weekend huisje voor hun te zijn. Ze kwamen daar samen om een gezellig weekend te hebben. Een aantal woonden in Abu Dhabi, maar er waren er ook van Saudi en Fujairah. De meeste waren nog vrij jonge mannen.

Na onze koffie en versnapering vroegen ze of we volleybal wilden spelen. Volleybal??? Ja, mannen en vrouwen! We liepen met ze mee en ra ra... er stond een echt volleybalnet in het zand. Er stonden zelfs grote palen bij met licht zodat ze ook 's avonds konden spelen. Iemand trok even lijnen in het zand en we konden beginnen. Grappig... beachvolleybal spelen in de woestijn met locals. Dat gelooft niemand. Gelukkig hebben we de foto's om het te bewijzen.

 

 

 

Na een tijdje gemixt te hebben gespeeld, wilden ze een wedstrijdje Nederland -UAE spelen. Gelukkig waren ze niet boos toen wij gewonnen hadden.













Het werd ondertussen echt wel tijd om weer naar het hotel te gaan, dus bedankten we ze voor hun gastvrijheid en de gezelligheid. Mijn ongemakkelijk gevoel was ondertussen natuurlijk helemaal verdwenen.

 

Terwijl we naar de auto liepen baalde ik een beetje. Ik had toch wel graag eens meegereden in zo een woestijnbuggy. Fleur ging vragen of ze eventjes met iemand een kort ritje kon maken. Ook ik greep mijn kans en mocht met een Arabier mee in z'n buggy.


2 mannen hebben Fleur en mij meegenomen en laten zien hoe makkelijk die buggies tot op de hoogste punten kunnen geraken. Super leuk ritje met een prachtig uitzicht over de hele woestijn. En op de terugweg namen we de meest steile route weer naar beneden. Nog even wat 'donuts' draaien in het zand en toen was mijn ritje klaar. Echt geweldig!

We hebben dus een geweldige tijd gehad. Gereden in de mooie Liwa woestijn en een bijzondere ervaring gehad met de Arabieren. Echt TOP!